Red vs. Yellow
Volume 1 : Thailand's crisis of identity
Nick Nostitz
White Lotus Press
ต้นฉบับเขียนเมื่อ Apr 5 2010, 07:28 PM
เป็นเพียงการเสนอภาพคร่าวๆแบบยังไม่ได้อ่าน
ความโดดเด่นของเล่มนี้อยู่ที่ตัวผู้เขียน ที่เป็นชาวต่างชาติที่ไปร่วมในกลุ่มทั้งพันธมิตร และนปช. สมัยแรกๆ (ก็แรกตั้งแต่ หมอเหวงยังอยู่ พันธมิตร นะครับ ฉะนั้นเวลาเราไปพูดว่า หมอเหวงอยู่แต่กับคนชั่วๆ ก็ระวังนิดหนึ่ง เดี๋ยวพันธมิตร จะโกรธเอาเพราะพันธมิตร เค้ามีความเข้าใจผิดเป็นอาวุธอยู่แล้ว) ในบทนำนักเขียนเกริ่นเล็กน้อยว่า เริ่มไปร่วมกลุ่มต่อต้านทหาร (the anti-military movement) หลังปฎิวัติ 2006 โดยแกว่า แกไม่เคยเข้าใกล้ตัวแกนนำของพันธมิตรได้เลย แม้แกจะเจอระดับกลาง แต่คนเหล่านี้ก็แค่พูดหรือทำตามผู้นำ
'i never managed to get very close to PAD (i don't know anybody who really did, even many mid-ranking PAD leaders are not part of the decision-making process, and can just repeat what the top leaders say in their public statements)'
ส่วนหนึ่งผมว่าเป็นเพราะระบบจัดการที่ดี ของพันธมิตรเอง แต่จุดด้อย คือ พันธมิตร ได้สร้างกลุ่มคนลอกเลียน ที่ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทองแทนอีกด้วย / ล่าสุดนักเขียนท่านนี้ก็พึ่งไปร่วมทำข่าว กลุ่มเสื้อชมพูที่บอกว่าชุมนุมอย่างสงบ แต่ไปรุมตีเสื้อแดงซะงั้น นักเขียนท่านนี้ก็ไปคุยกับผู้ชุมนุม เสื้อชมพูก็ตอบตามบทปกติว่า คนที่ไปรุมตีพวกเสื้อแดงน่ะ ผมไม่รู้จัก เหอๆ
หนังสือเล่มนี้เป็น vol 1. แบ่งออกเป็น สองส่วน คือส่วนเนื้อหา มีประมาณ 60 หน้าและส่วนรูปภาพอีกเป็นจำนวนมากท้ายเล่ม ซึ่งคมชัดและโดยมากจะไปอยู่แบบถูกที่ถูกเวลาซะด้วย ภาพเด่นๆก็ภาพน้องโบว์ (ตอนถูกหามออกมา), ภาพลุงขาขาด (เลือดท่วม), ภาพพันธมิตรยิงเสื้อแดง (ที่มีรุ่นน้องบางคนเอารูปนี้มาอำ คนอื่นที่เวปนี้เล่นๆว่าเป็นเสื้อแดงยิง ทั้งๆที่ข่าวเค้าก็ลงทั่วไป ทั้งเมืองนอก เมืองไทยนะ) และอีกมาก ส่วนเนื้อหาที่ผมอ่านคร่าวๆ ก็น่าสนใจและใช้ภาษาไม่ยากมากนัก ให้ภาพรวมๆได้ดีกับทั้งสองฝ่าย แต่จะลึกหรือมีข้อมูลที่ผิดแปลกออกไปหรือไม่ ยังไม่รู้เพราะยังไม่ได้อ่านจริงๆจังๆ และโดยมากสำนักพิมพ์นี้จะเน้นหนังสือแนวชาติพันธุ์ ศิลปะวัฒนธรรมประมาณนั้น ผมเดินดูสนพ.นี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้วเลยได้เล่มนี้ไปด้วยแบบไม่ได้ตั้งใจ
ส่วนหนึ่งผมซื้อเพราะ ชื่อหนังสือ ถ้าเล่มที่อยากซื้อจริงจะเป็นอีกเล่มหนึ่งที่เนื้อหาแน่นมากๆ ที่ผมชอบก็เพราะผมคิดว่าปรากฎการณ์นี้ในเมืองไทย เป็นเรื่องของ identity คนไม่ยอมรับใน identity ของคนอื่น มันจึงไม่สามารถหาทางลงให้กับปัญหาได้ ซึ่งคุณสามารถเห็นได้ทั่วไป บางคนกล่าวว่า พันธมิตรกระตุ้นให้คนตื่นตัวทางการเมือง ผมกลับเห็นต่างออกไป ว่าความผิดต่างๆที่แม้วกระทำ ต่างหาก ที่กระตุ้นให้คนตื่นตัวทางการเมือง เพียงแต่ผลที่ออกมามันออกไปอีกด้านหนึ่ง แทนที่สังคมจะจัดการไปตามแนวทางทางการเมือง สังคมกลับตื่นตัวแบบใจร้อน จนนำไปสู่ผล ที่ไม่มีใครต้องการ ผมไม่อยากโทษว่าบางคนเห็นช่องทางเหล่านี้ เลยใช้เป็นข้อได้เปรียบในการแสวงหาอำนาจ แต่มันงั้นจริงๆ / และถ้าดูอีกแง่ พันธมิตรจะกระตุ้นให้เกิดความเกลียดความกลัว และความหวาดระแวงในสังคมมากกว่า (การเมืองก็มีแต่เน้นทางอารมณ์และข่าวลือจนเหมือนละครหลังข่าวไปนิด) ส่วนการเคลื่อนไหวของเสื้อแดง ผมกลับมองว่าส่วนหนึ่งมันเป็นผลต่อเนื่องจากการชุมนุมของพันธมิตร เลยไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร (แน่นอนประเด็นแม้วก็ใช่ ในขณะที่พันธมิตรกลุ่มที่เป็นหัวรุนแรงก็มีแอบแฝงเช่นกัน) เล่มนี้ก็น่าจะเป็นอีกเล่มในการหันมาดูบ้านเราจากมุมมองคนนอกบ้าง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น