Choke
Comedy / Drama
from the auther of Fight Club - Chuck Palahniuk
Director : Clark Gregg
Anjelica Huston ... Ida J. Mancini
Sam Rockwell ... Victor Mancini
ต้นฉบับเขียนเมื่อ Apr 7 2009, 11:58 PM
บางทีการที่เราชอบงานของใครมากๆสักงานอาจทำให้เราคาดหวังเอากับงานของเขาเหล่านั้นทุกๆชิ้นมากจนเกินงาม ที่ว่ามาก็ไม่ได้หมายความว่างานนี้จะไม่ดี เพียงแค่คาดหวังมากกว่านี้หน่อย ถ้าใครดู Fight Club คงเห็นด้วยว่า Chuck Palahniuk ผู้เขียนเรื่องนี้ เล่นกับคำว่า"ถ้า" แบบแทบในทุกบริบทสังคม "ถ้าลองเป็นอย่างงี้ดู" "ถ้านอนไม่ค่อยหลับ" "ถ้าตื่นขึ้นมาต่างสถานที่จะกลายเป็นอีกคนได้หรือเปล่า" แต่ส่วนหนึ่งต้องยกผลประโยชน์ให้ผู้กำกับด้วยเพราะ นำตัวหนังสือมาสร้างเป็นภาพได้ตื่นตาตื่นใจ
เรื่องนี้พอดูเบื้องหลัง (คือโดยปกติถ้าไม่รีบมากผมชอบนั่งดู การคุยกับผู้กำกับหรือนักเขียนมันก็ได้มุมมองของหนังสนุกขึ้น เหมือนล่าสุดก็พึ่งดู Slumdog Millionaire พอดู การคุยกันเรื่องเบื้องหลังแง่มุมการกำกับของ Danny Boyle ว่าทำไงถึงกำกับ ดาราเด็กไม่ให้เล่นแข็งเป็นสากเหมือนบ้านเราได้ ก็เห็นเลยว่าต้องทุมเทเพียงใด) ผู้กำกับพูดคุยกับนักเขียนและงานเปิดตัวของหนัง โดยมี Palahniuk มาพูด ก็เล่นกับคำว่า "ถ้า" ในมุมมองใหม่ๆอีกแล้ว แต่ก็นั่นแหละ ถ้าบางคนดู Fight Club มา มากรอบเหมือนที่เพลง limp bizkit ร้องเอาไว้ (ถ้าจำไม่ผิด 26 หรือ 28 รอบนี่แหละ รึเปล่า หว่า) อาจจะรู้สึกไม่ระทึกมาก เพราะบอกตามตรงว่าบางช๊อต ผมนึกถึง Fight Club แบบอัตโนมัติ แต่ไม่ได้หมายความว่ามันเหมือนนะ แค่รู้สึก
ในรายการสารคดีทางช่อง ดิสคัพเวอรี่ เรื่อง ฆาตกรโรคจิต มีตอนหนึ่งเป็นคนเยอรมัน ที่แสวงหาความสุขและกำลังใจ ด้วยการชักชวนหนุ่มนิรนามมาที่บ้าน ซึ่งเค้าไม่ได้ตั้งใจจะประทุษร้ายทางเพศอะไรประมาณนั้น แต่เขาต้องการให้ หนุ่มคนนั้นเป็นส่วนหนึ่งหรืออยู่กับเขาตลอดกาล นี่คือคำตอบที่เขาบอกจิตแพทย์ หลังจากถูกจับในฐานฆาตกรรมแล้วตัดศพเป็นชิ้นๆไว้กิน ซึ่งเขากินทุกอย่างของร่างกายเหยื่อ ตั้งแต่หัวยันอวัยวะเพศ / แต่หนังเรื่องนี้พูดถึงการหาความสุขและกำลังใจจากเรื่องเพศและปาก เนื่องจาก ตัวเอกเป็นโรคเสพติดทางเพศ (เพศและความตาย ประเด็นอมตะตลอดกาลในการขับดันพฤติกรรมคน) ในขณะเดียวกัน ตัวเอกยังมีแม่ที่เป็นโรคจิตหลอนใกล้ตาย อีกคน และอีกครั้ง เพศและความตาย เกี่ยวพันและสร้างตัวละครต่อไปและส่งผลกระทบต่อเนื่องต่อ
พูดในแง่ตลก มีเยอะมาก เพราะเล่นในเรื่องเพศทำให้มีประเด็นใส่ได้เยอะ (ตั้งแต่ตัวเอกที่เล่นมีเพศสัมพันธ์กับเค้าไปทั่วไม่เว้นแก่หรือสาว) อีกทั้งสไตล์ Chuck Palahniuk ก็น่าจะเดากันได้เลย ตลกร้ายแบบหม่นๆ ความสดใสจะมาท้ายเรื่อง เมื่อทุกอย่างเริ่มคลี่คลาย จริงๆแววเริ่มออกตั้งแต่ ก่อนท้ายเรื่องเร็วเหมือนกัน ทำให้กินใจแบบดิบๆ คือ บางคนอาจชอบกินใจแบบนุ่มๆบางคนก็อาจชอบแบบ rare หรือ medium rare หรือ well done ไปเลยสุกจนหายนุ่มประมาณนั้น (แต่รับประทานง่ายไม่เสียว) เรื่องนี้ผมว่าเป็น
ความสุ(ก)ขในระดับ medium rare ฉ่ำเลือดหวานพอนุ่มแต่ ไม่สุ(ก)ข มากจนแข็ง แล้วก็ไม่ดิบจนมีแต่รสเลือดในปาก แต่โอเคเหมือนที่ผมเกริ่นตอนแรก บางทีผมอาจคาดหวังมันมากเกินไป เพราะการเอาหนังสือมาทำหนังไม่ใช่เรื่องง่าย ขึ้นอยู่กับการตีความของผู้กำกับแต่ละคน (ในเรื่องนี้ผู้กำกับว่ามีการคุยกับนักเขียนเยอะ แต่ผู้เขียนก็มีท้วงติงบ้าง) อีกอย่าง ผมยังไม่มีโอกาสอ่าน จึงไม่สามารถพูดอะไรได้มาก.....ผมเริ่มต้นว่ามันเป็นเนื้อนั้นดี เครื่องปรุงใช้ได้ แต่ผลกลับไม่ออกมาสุดๆก็ไม่ถึงกับเลวร้าย รสชาดยังครบ ก็โอเคนะเพียงแต่........อันนี้คงแล้วแต่คนดู
เรื่องนี้ได้นักแสดง เก่งคือ Sam Rockwell มาเล่น คือถ้าใครเคยดูแกเล่น ก็จะจำได้ว่า แกเน้นตลกแบบมีแง่มุม อย่างเรื่อง green mile หรือ อีกเรื่องผมจำไม่ได้แน่ๆ แต่ชื่อยาวๆหน่อยก็ใช้ได้เหมือนกัน แต่ในเรื่องนี้ คนคัดตัวแสดงเค้าว่าอยากได้พวก ตลกหน้าตายในบทหนักๆซึ่งRockwell ตอบโจทย์นี้ได้ดีระดับหนึ่ง จริงๆก็ยังนึกไม่ค่อยออกเหมือนกันว่าเป็นใครจะเหมาะกว่า / หรือ ดาราประกอบที่เล่นเป็นเพื่อน หรือบทที่ ผู้กำกับมาเล่นเอง หรือ บทนางเอก ที่ผมบอกได้เลยว่า โห้ว่ะ เล่นมุกเดียวกับหนังไทยเลย เหอๆ ก็เล่นกันได้ดี / มีมุขเล็กๆแทรกตลอด คล้ายๆ Fight Club ที่มี มุขการบูชายันต์มนุษย์เข้ามาเป็นส่วนเสริม เรื่องนี้ก็มีเช่นกันแต่เหตุเกิดในร้านอาหารแทน เข้าใจคิดเหมือนเคย และที่เหมือนกันคือ มุขไม่ได้เข้ามาและออกไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ต่อเนื่องและส่งผลกลับด้วย
เรื่องนี้เป็นโซน 3 บรรยายไทยเรียบร้อย ราคาย่อมเยาว์ และของแท้ น่าดูในจังหวะที่ หนังตลาดๆยังไม่ค่อยเข้ามาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น